Mààààmm…! De treinen rijden niet, er is storing. Kun je me naar school brengen?’
Vijf minuten later zitten we in de auto, op weg naar Alkmaar. Voor een tentamen moet je niet te laat komen. Nou, daar ging mijn to-dolijstje van die ochtend.
Om het nuttige met het aangename te verenigen had ik nog even snel mijn sportkleding bij elkaar gepakt en in een sporttas gepropt. Want om drie uur te moeten wachten totdat ze klaar was met haar tentamen, een boek lezend in een koude auto, daar had ik geen trek in. Ik zou me in plaats daarvan wel vermaken in de sportschool van sportpaleis De Meent.
‘Mam, weet jij eigenlijk wel wat dat betekent, die eerste hashtag onder je foto op Instagram?’ vroeg mijn dochter, terwijl zij op haar telefoon keek, naast mij zittend in de auto.
Op de foto zaten vier vrienden aan tafel, de gezelligheid spatte ervan af.

‘Ja, duh…! Anders schrijf ik dat toch niet?’
‘Zeker weten?’
Meer zei ze er niet over, waarschijnlijk was ze met haar hoofd weer bij belangrijker dingen, haar tentamen Latijn.
Today I need coffee & sunglasses had ik als caption bij de foto gezet. En óf ik dat nodig had gehad. Het was te gezellig geweest en de drank had rijkelijk gevloeid. Wij waren al in New York geweest terwijl onze vrienden nog moesten gaan, ze wilden tips en tops zodat zij daar hun voordeel mee konden doen, benefits toch? Dus onder die foto op Instagram zette ik zoals altijd de nodige hashtags: #friendswithbenefits #happiness #winelovers #beer #needisaymore. Over die eerste hashtag viel zij. #friendswithbenefits. Niets mis mee toch?
Toen wij later die dag weer thuiskwamen sprak mijn oudste dochter mij ook aan over diezelfde hashtag.
‘Mam, ik krijg screenshots van vrienden binnen van jouw Insta, met de vraag: waar is jouw moeder in godsnaam mee bezig?’
‘Wat bedoel je?’
‘Mam, serieus?’
Haar gezicht sprak boekdelen en de blik die zij met haar zusje wisselde loog er niet om.
Ik trok me daarom even terug, hoogste tijd om mijn goede vriend Google te raadplegen.
“#friendswithbenefits” typte ik in. Betekenis: ‘Een relatie zonder verantwoording aan elkaar te hoeven afleggen maar elkaar wel kunnen ontdekken op seksueel gebied.’ Aha! Slik! Ik zocht verder. Hoe vaak wordt die hashtag gebruikt? Het getal verscheen meteen toen ik friendswithbenefits weer intypte… maar liefst 40.763 keer!

Nieuwsgierig zocht ik naar personen die die hashtag gebruikten. Of zouden ook zij de betekenis verkeerd interpreteren? Al realiseerde ik me dat ik trouwens zelf ook een aantal personen kende die de hashtag als het ware op hun voorhoofd hebben staan, die er wel pap van lusten.
Ze waren open en vriendelijk. Leuk stel. Een van onze kinderen zat met hun zoon op de crèche. Van het een kwam het ander. Nietsvermoedend gingen wij op hun uitnodiging in om eens een gezellig avondje samen door te brengen. Het was wel een beetje formeel, af en toe leek het zelfs op een kruisverhoor. Maar kennelijk hadden wij de keuring doorstaan want we werden een paar weken later ook op hun feestje uitgenodigd. Er hing een bepaald soort spanning in de lucht. Zo zoetjesaan kwamen we erachter dat behalve de buren (denk ik) iedereen het met elkaar deed, friendswithbenefits dus. Het leek wel koehandel, het handjeklap geluid was nog net niet te horen. En alles was toegestaan, behalve verliefd worden. Wij maakten er een sport van om te raden wie het met wie deed. Tot wij een paar weken later op een avond heel laat op een van hun feestjes aankwamen. Toeval, de laatste gasten waren juist vertrokken. Ik weet nog dat wij elkaar aankeken, zo laat was het toch nog niet? Midden in de kamer lagen vier grote fatboys, zitkussens, waarop wij plaatsnamen. Een glas wijn werd ingeschonken, candlelight muziek op de achtergrond, kaarsjes aan. De gastvrouw ging naast mijn lieverd zitten, de gastheer naast mij. Waar ging dit heen? Nou, dat ging snel. Er werd niet om de hete brij gedraaid. Zij nam direct het initiatief bij mijn man, en ook hij liet zich niet onbetuigd, wreef over mijn been en fluisterde iets van Je t’aime moi non plus…
‘Sorry, moet even naar het toilet’, zei ik abrupt terwijl ik al omhoogkwam.
Ik stond op, mijn hoofd maakte overuren. Over my dead body! Dit ging niet gebeuren! Flirten, oké, maar dit ging veel te ver. Toen ik terugkwam van het toilet en de kamer weer inliep was ik nog net op tijd om te horen dat zij MIJN LIEVERD een wel heel direct voorstel deed: ‘Neuken?’ Haar stem verstomde toen zij mij zag met onze jassen in mijn hand.
‘Buikgriep’, zei ik.
Dankbaar stond mijn lieverd op. Teleurstelling stond op de gezichten van gastheer en gastvrouw af te lezen.
Die hele vriendengroep van hen is sindsdien uit elkaar gevallen, alle stelletjes zijn uit elkaar, zeker verliefd geworden op een ander…? Op de buren na dan.
Wachtend op het schoolplein kwam ik later weer een van die gasten tegen. De “Kromme” noemden wij hem. Hij stond mij op te wachten in de deuropening van de school.

‘Tikkie! Jij bent hem!’ zei hij terloops terwijl hij mijn schouder zacht aanraakte en me een verleidelijke knipoog probeerde te geven.
‘Tikkie?’ zei ik verbaasd en een beetje van mijn à propos.
De volgende dag kwam ik hem weer tegen, deze keer was mijn lief er ook bij. Ik tikte hem terug en zei: ‘Tikkie! Nu ben jij hem weer!’
Hij keek me aan met zo’n blik van waar-heb-jij-het-in-godsnaam-over? Lief keek mij ook verbaasd aan. Ja, hallo, ík ben niet begonnen! zei een stem in mij. Snel herpakte ik me en zei: ‘Oh, spelen we nu verstoppertje?’
Wij hebben sindsdien nooit meer spelletjes gespeeld.
Ik keek nog een keer op mijn Instagram, blij dat mijn dochters mij gered hadden. Ook al hadden zij mij afgestraft met de ‘pinoccio’ emoticon onder de beruchte post.
Ik verwijderde de hashtag waar het kennelijk allemaal om te doen was geweest en verving die door #friendship_goals. En ja, deze keer had ik de betekenis van tevoren gecheckt, want laten we geen slapende honden wakker maken.
